Simon Van Parys (leeft en werkt in Gent, °1986) biedt je een universum waar een passie voor zware machines opgaat met het futuristische. Dit is een blik op de vooruitgang gezien door de lens van sciencefiction.
Zijn praktijk wordt beïnvloed door nucleaire onderzeeboten, grote havenkranen, containerterminals, megapolissen, automobielen, jet-fighters, ruimtetuigen, pompende techno muziek en discotheken. Samengevat: robuuste, aanzwengelende en heftige entiteiten met body. Zijn handgemaakte sculpturen –geboetseerd in klei, afgegoten in acrylaat, samengesteld met assemblages en geavanceerde kunststoffen en 3-D technieken– lijken bijna buitenaardse creaties.
Hij maakt voornamelijk sculpturen, maar daarnaast werkt hij ook met digitale tekeningen, artificiële intelligentie (getraind op zijn beeldhouwwerken) en sound-design. De combinatie van al deze elementen brengt samen een unieke multi-zintuiglijke ervaring tot stand.
Zijn werk is een gesprek tussen het aanwezige materiaal en de toekomst, al dan niet utopisch of in dystopie. Zo kneedt en hackt Van Parys hyperauto’s, straaljagers, ruimteschepen en onderzeeboten die ons overweldigen. De kunstenaar ziet zichzelf als een provider van energie: hij trekt ons in zijn realiteit en reikt die opgeladen batterijen naar de toeschouwer aan.
Simon studeerde in 2010 af met een Master in Vrije kunsten / Beeldhouwkunst (MFA) aan het KASK van Gent. Sindsdien is hij professioneel kunstenaar.
Naast zijn Gents atelier (NUCLEO Lindenlei) blijft Van Parys ook zijn artistieke horizon uitbreiden, met internationale samenwerkingen van Londen (VK, 2015, 2018) over Leipzig (DE, 2016), Buenos Aires (AR, 2016, 2018), Montevideo (UY, 2018), Hong Kong (HK, 2018), Shanghai (CN, 2019), Tehran (IR, 2017, 2020), Antofagasta (CL, 2020, 2021), Trier (DE, 2022)en Plovdiv (BG, 2022). Elke nieuwe omgeving heeft een bepalende invloed op zijn output
Road to nowhere
De tentoongestelde duikboot sculpturen brengen op indringende wijze het thema ‘The road to nowhere’ tot leven. Deze sculpturen belichamen niet alleen het menselijke kunnen, maar werpen ook een schaduw op de sinistere kant van oorlogsvoering en militaire stealth-operaties, en de beklemmende, geïsoleerde reis van de matrozen die zich aan boord bevinden. Ze worden aangedreven door kernreactoren en verdwijnen voor drie maanden in de oneindige diepten van de oceaan, slechts om uiteindelijk weer boven water op te duiken.
Duikboten symboliseren niet alleen de menselijke ondernemingsgeest, maar ook de ronduit onzekere en onbekende aard van de reis. Voor de matrozen aan boord is het leven een intense ervaring van isolatie, afgesneden van de buitenwereld, omringd door de koude metalen wanden en het constante geruis van machines. Ze lijken als ruimteschepen in het water te zweven, verdwijnend in het oneindige en omhuld door mysterie.
De weg naar nergens leidt hier tot plekken die verstrengeld zijn met duistere geheimen, onbekende gevaren, en een beklemmende atmosfeer voor degenen die erin vertoeven. Dit is een reis tussen het bekende en het onbekende, die de grenzen van het menselijk kunnen verkent en de donkere en mysterieuze aspecten van het onbekende onthult, terwijl het tegelijkertijd de vastberadenheid en nieuwsgierigheid van de menselijke geest viert.
Meer info
www.studiovanparys.com
Instagram: studiovanparys
www.youtube.com/@studiovanparys